O co chodzi z tymi żyrafami?

Niespełna sześć lat temu światem wstrząsnęła wiadomość o nadciągającej pandemii.

Każdy z nas miał nadzieję, że to potrwa moment, że w wiadomościach starszą, że nie będzie aż tak źle. A potem codziennie przychodziły coraz gorsze informacje. Oswajaliśmy się z takimi słowami jak „lockdown” i „kwarantanna”.

W Brazylii pandemia zebrała straszliwe żniwo. Z dnia na dzień zamknięto niemal wszystko i uwięziono ludzi w domach. Jedną z tych zatrzaśniętych we własnych czterech ścianach była moja Teściowa. Nie mogła po prostu iść do sklepu, żeby kupić przybory niezbędne do malowania, tak więc zaczęła przekopywać strych i garaż, szukając czegokolwiek, co umożliwi jej stworzenie kolejnych prac. Stare podobrazia, nieudane dzieła, płyty paździerzowe – wszystko to postanowiła zakląć w nowe obrazy. Brakowało tylko tematu. Jedno było pewne. Coś kolorowego, szalenie pozytywnego, z przymrużeniem oka. Coś, co wywoła uśmiech w tych nieznośnie poważnych czasach kryzysu.

W ten sposób mieszkanie mojej Teściowej zamieniło się z małe zoo. Oto zamieszkały z nią żyrafy. Zwierzęta, które przecież każdy lubi, symbolizujące zdrowie, spokój, beztroskę, siłę, słodycz – to wszystko, co pandemia nam odebrała.

Jednak nie były to zwyczajne zwierzęta, ale prawdziwe gwiazdy żyrafiego świata. Iris Apfel – słynna żyrafia projektantka. Michael Jackson – najbardziej utalentowany wśród żyraf piosenkarz.

I żyrafa malarka Frida Kahlo. A nawet Żyrafa z perłą i żyrafa Audrey Hepburn.

Jeśli uśmiechacie się teraz pod nosem, czy nawet śmiejecie się w głos, myśląc, cóż to za absurd? O to chodziło.

Kolekcja „Żyrafy” miała być właśnie takim radosnym przypomnieniem, żeby nie brać świata zbyt serio.

Nic dziwnego, że żyrafy naprawdę zrobiły w Brazylii furorę. Kiedy je pokazałam, dostałam mnóstwo pytań, jak taki obraz kupić. A ponieważ jest to proces bardzo skomplikowany i drogi, powstał pomysł, żeby po prostu stworzyć plakaty.

Tak więc oddaję w Wasze ręce cztery niezwykłe żyrafy: Iris, Fridę, Ritę i żyrafę z perłą.

Niech cieszą Wasze oczy, wnętrza i serca. Niech przywołują uśmiech, prowokują pytania i przypominają, żeby nie traktować życia zbyt serio.